Hawkeye #1: Odmieniony - Jeff Lemire, Ramón Pérez

NAZYWAM SIĘ BURTON, CLINT BURTON

„Hawkeye” był zdecydowanie jedną z najciekawszych serii od Marvel Now. Samodzielną, niezależną, doskonale nadającą się do czytania zarówno bez znajomości losów postaci, jak i jakichkolwiek wydarzeń wstrząsających całym uniwersum. Na kontynuacji spoczywała duża odpowiedzialność godnego podjęcia tematu. Czy się udało? Tak, bo choć Jeff Lemire poszedł inną drogą, niż jego poprzednik, stworzył jednocześnie komiks bardzo zbliżony do jego prac i oferujący kawał dobrej rozrywki na przyzwoitym poziomie.

Rutynowe zadanie dla SHIELD, nic trudnego, nic niezwykłego. Włamać się do bazy Hydry, znaleźć skład tajnej broni i zająć się problemem. Łatwizna, prawda? Co mogło pójść nie tak? Nie dość jednak, że zastępy wrogów atakują Hawkeye’a i Kate Bishop ze wszystkich stron, a broni jak nie było, tak nie ma, to jeszcze wkrótce bohaterowie odkrywają prawdę o tym, co mieli znaleźć. Prawdę, która wywraca wszystko do góry nogami…

Komiksy o „Hawkeye’u” pisane przez Matta Fractiona były rasowym czarnym kryminałem o samotnym twardzielu, pięknych acz fatalnych kobietach pojawiających się w jego życiu oraz problemach dybiących na nich ze wszystkich stron. Zeszytom autorstwa Jeffa Lemire’a, autora niezapomnianych serii „Łasuch” czy „Royal City” bliżej jest szpiegowskim historiom z Jamesem Bondem, ale – na szczęście – tylko do pewnego stopnia. Autor nie byłby sobą, gdyby ograniczył się tylko do tak niewymagającego tematu pomieszanego ze stylistyką superhero, dlatego też całość podlał solidną dawką wątków obyczajowych.

Wielkim plusem całości jest skupienie się na retrospekcjach (swoją drogą od strony graficznej ukazanych w urzekającym, malarskim stylu), gdzie sentyment miesza się z szarą rzeczywistością. Dodaje to opowieści realizmu i życiowej nuty, poza tym zarówno dla nowych odbiorców, jak i fanów postaci stanowi bardzo ciekawy i klimatyczny akcent, który czyta się z przyjemnością. Oczywiście Lemire doskonale pamięta, że tworzy komiks akcji, dlatego mamy zagrożenia, szybkie tempo, walki, niezwykłe gadżety, zwroty akcji… Na kilka udanych zaskoczeń też znalazło się miejsce, więc wszystko jest takie, jak być powinno.

A jak świetnie jest to zilustrowane. Rysunki Ramóna Péreza łączą w sobie prostotę prac jego poprzedników, która tak bardzo mnie kupiła, z pięknie malowanymi grafikami, które autentycznie urzekają. Fakt, że obu rodzajów jest mniej więcej tyle samo tym bardziej cieszy, a wszystko to sprawia, że „Hawkeye” to nie tylko jedna z najlepiej narysowanych nowości, ale też i jedna z najlepiej wyglądających serii od Marvel Now.

Dlatego wszystkim, którzy lubią dobre komiksy niezależnie od gatunku, polecam całość, bo jest tego warta. Lemire nie zawiódł, po raz kolejny udowadniając, że jest jednym z najciekawszych scenarzystów w branży. Jeśli kolejne tomy utrzymają ten poziom – w co nie wątpię, będzie na co czekać.