LEMA NIE MA – JEST DICK
Dick podejrzewał kiedyś, że Lema nie ma. Myślę więc jestem, więc Dick był. I był człowiekiem, który jak nikt chyba wpłynął na cały gatunek Science Fiction we wszystkich jego rozgałęzieniach i mediach, na jakie się zaadoptował. Niniejsza pozycja zaś, dzieło absolutnie wielkie, to zbiór blisko trzydziestu tekstów, opowiadań krótszych i dłuższych, które ukazały się w latach 1952 – 1953.
Trudno Dicka nie kojarzyć i nie znać, nawet jeśli z jakiegoś powodu nigdy się jego dzieł nie czytało. Kino to medium popularniejsze mimo wszystko od literatury, a filmowcy nie tylko niezliczoną ilość razy adaptowali jego utwory na ten grunt, ale przede wszystkim często dzięki adaptacjom tym przechodzili do historii albo przynajmniej zdobywali wielką sławę. Od legendarnego już „Łowcy Androidów” przez znakomitą „Pamięć absolutną” po hity pokroju udanego nawet „Next”, z każda kolejna ekranizacją Dick z coraz większą siłą przenikał do świadomości ludzi i popkultury, a jego pomysły stawały się doskonale znane, nawet gdy ta znajomość tkwiła w oderwaniu od nazwiska pisarza. Ten zbiór pokazuje jednak jak głęboko to przenikanie i znajomość sięgają w głąb naszej kultury i kinematografii. Bo wyobraźcie sobie, że to nie kto inny, jak Dick napisał opowiadanie, które musieli znać scenarzyści „Aliena”, kiedy przystępowali do pracy nad filmem. Albo, że Cameron musiał choć trochę inspirować się jego tekstem tworząc „Terminatora”. A przecież „Żona astronauty”, a „Imposotr”, a to, a tamto…
I takie właśnie teksty zbiera powyższa antologia, druga z pięciu. Teksty, choć czasami naiwne i często eksperymentalne, absolutnie rewelacyjne. Jest w nich bowiem coś takiego, jakaś niedająca się ubrać w słowa siła wizji i pomysłowości, niezapomniany urok oldschoolu, co sprawia, że każdym tekstem z osobna zachwyca się czytelnik i wciąż chce więcej i więcej. Lekko napisane, ciekawie przemyślane, raz kosmicznie odległe od rzeczywistości, innym znów razem niesamowicie przyziemne, oscylujące w okolicy horroru albo stanowiące satyrę na trwającą wtedy zimną wojnę, poszczególne opowiadania to swoiste perełki, cały zbiór natomiast to absolutne książkowe musisz-to-mieć nie tylko dla fanów gatunku, ale także dla fascynatów literatury w ogóle. Szczególnie, że równie wielkie jest samo wydanie – świetny papier, twarda oprawa, dodatkowa obwoluta i cudowne ilustracje Siudmaka, które pięknie wygląda na półce.
Komentarze
Prześlij komentarz