Po rewelacyjnym pierwszym tomie
„Dobranoc Punpunie”, na drugi wprost nie mogłem się doczekać. Inio Asano
dostarczył mi bowiem tak szalonej jazdy bez trzymanki, miksując opowieść o
dzieciakach i dorastaniu, z thrillerem z prawdziwego zdarzenia i realizmem
magicznym, zahaczającym momentami o fantastykę, że nie mogłem oderwać się od
tomu i tylko chciałem więcej i więcej… I więcej chcę po części drugiej, która
okazała się równie rewelacyjna, co pierwsza, a zarazem dostarczyła mi jeszcze
więcej brudu, za jaki tak bardzo ceni się prace Asano.
Głównym bohaterem tej serii jest
Punpun, dziesięcioletniego chłopka, który sportretowany został jako
ptakopodobne stworzenie. Punpun nie ma łatwego życia. Z jednej strony nie
należy do najbardziej inteligentnych dzieci i wszystko pojmuje na swój
specyficzny sposób, z drugiej zaś w jego domu nie dzieje się najlepiej: matka
coraz więcej pije, ojciec, który się nad nią znęcał jest nieobecny, a
mieszkający z nimi wujek nie jest w stanie go zastąpić. Co gorsza, Aioko,
dziewczyna, w której kocha się nasz bohater, znalazła sobie chłopaka. A to
dopiero początek…
Przy okazji omawiania pierwszego
tomu „Punpuna” pisałem, że seria przypomina mi nieco serial „Wilfred” i chociaż
więcej oba tytuły dzieli, stwierdzenie to podtrzymuję. W końcu i tu, i tam mamy
bohatera, który przedstawiony jest zupełnie inaczej, niż powinien (w
„Wilfredzie” jest to pies grany przez aktora ubranego w strój psa, tu zwyczajny
chłopak ukazany został jako ptak), jest brud, jest dużo potencjalnie komicznych
sytuacji, które tylko podkreślają tragizm całości, są też pewne elementy
potencjalnie nadprzyrodzone… Ale i tak to tylko jedna strona „Punpuna”.
A co jest tą drugą stroną? Przede
wszystkim mocno życiowa opowieść o dorastaniu młodych bohaterów, ukazana przez
pryzmat nierozgarniętej, a wręcz opóźnionej w rozwoju, tytułowej postaci, która
staje się naszym przewodnikiem. Asano prezentuje nam losy dzieciaków bez
złudzeń i delikatności. Całość jest wulgarna, brudna, pełna seksu, przemocy i
trudów dnia codziennego, których rozpiętość tematyczna obejmuje zarówno
pierwsze miłości, jak i znęcanie się nad rodziną. A wszystko to ukazane ze
znakomitą psychologią postaci, doskonałym oddaniem najróżniejszych aspektów
świata otaczającego bohaterów i dodaniem nuty czegoś ponad – choćby boskich
mocy symbolizowanych przez cartoonowe UFO czy wklejoną twarz. Czym jednak są w
rzeczywistości, to już każdy musi rozstrzygnąć sam.
Co ważne, szata graficzna zachwyca
równie mocno, jak fabuła, jej poprowadzenie i wykonanie. Wszystko dlatego, że
mroczne, na wskroś realistyczne ilustracje zostały dopracowane w
najdrobniejszych szczegółach. Miasto i plenery zostały tu oddane z iście
fotorealistyczną dokładnością, tak samo zresztą, jak bohaterowie. Ale pojawiają
się też elementy wprowadzające swoisty dysonans – boskie manifestacje czy
ukazanie Punpuna, który jest tak odmienny, że od reszty różni go zarówno
stylistyka wykonania, jak i kreska, którą jest rysowany.
Wszystko to wieńczy doskonałe
wydanie. Podwójnej grubości tom z dodatkową obwoluta i powiększony format robią
wrażenie. Dlatego polecam całość gorąco. To świetna seria dla dojrzałych,
ambitnych czytelników, po którą bezwzględnie warto jest sięgnąć.
Tytuł dostępny tutaj:
Komentarze
Prześlij komentarz