Batman. Detective Comics #1027 – Brian Michael Bendis, Chris Burnham, Kelly Sue Deconnick, Matt Fraction, Klaus Janson, Dan Jurgens, Tom King, Emanuela Lupacchino, David Marquez, Dan Mora, Grant Morrison, Kevin Nowlan, Ivan Reis, Eduardo Risso, John Romita Jr., Riley Rossmo, Greg Rucka, Bill Sienkiewicz, Walter Simonson, Scott Snyder, Mariko Tamaki, Peter J. Tomasi, James Tynion IV, Brad Walker, Marv Wolfman, Chip Zdarsky

TYSIĄC RAZY BATMAN

 

Nadeszła pora kolejnego jubileuszu Batmana! Dlaczego świętujemy akurat numer 1027, to wiedzą wszyscy fani serii, a niezorientowanym wszystko wyjaśnię już za chwilę. Wszystko sprowadza się do tego, że to kolejny warty poznania album. Nierówny, ale zarazem różnorodny, pokazujący różne oblicza bohatera i serii i zabierający zarówno wiernych czytelników, jak i nowych odbiorców w podróż po codzienności obrońcy Gotham City.

 

Batman, zamaskowany mściciel, Mroczny Rycerz, Zakapturzony Krzyżowiec w pelerynie, obrońca sprawiedliwości. Pod maską kryje się bogacz, Bruce Wayne, który po stracie rodziców w wyniku napadu, poświęcił się walce ze złem. Przez lata narobił sobie wrogów, szalonych, niebezpiecznych przebierańców, od nieobliczalnego Jokera zaczynając, przez Two-Face’a, na Killer Crocu skończywszy. Ale zyskał też wielu pomocników, tych zwyczajnych, jak komisarz Gordon, jak i zamaskowanych: Robin, Batgirl, Nightwing.

W tych opowieściach poznajmy różne epizody z jego życia. Związany Batman budzi się wrzucony do wody. Ale kto to zrobił i dlaczego? Potem poznajemy iście urodzinową walkę z Jokerem. Po drodze czeka nas poznanie pracy gothamskiej policji, historię napromieniowanego człowieka, a wreszcie także przygodę z Ligą Sprawiedliwości!

 

Takich komiksów, jak ten na polskim rynku nie brakowało i nie brakuje. Już w 1997 roku wydawnictwo TM-Semic przedstawiło nam pierwszą, do dziś niedoścignioną antologię „Batman: Black and White”, w której najwięksi twórcy przygód Gacka prezentowali swoje krótkie komiksy. Kiedy Egmont zaczął wydawać superbohaterskie opowieści graficzne od DC sięgnął po ciąg dalszy tego zbioru, a ostatnio nawet wznowił wszystkie z nich. Ale w ostatnich latach nie zabrakło podobnych antologii z różnymi krótkimi komiksami tworzonymi przez czołówkę artystów: w pewnym sensie mieliśmy to już w albumie „Batman: Ślub”, a na całego w jubileuszowym „Detective Comics #1000” i „Batman: Świat” – w tym ostatnim zresztą mogliśmy cieszyć się nawet historią zrobioną przez Polaków, chociaż niestety była jedną z najgorszych w tomie.

 

A teraz do tej listy dołącza „Batman: Detective Comics #1027”. Dlaczego właśnie padło na ten numer? Z prostego powodu: Batman jako postać debiutował w 1939 roku dokładnie w 27 numerze magazynu „Detective Comics”, a to oznacza, że wraz z tym albumem przekracza magiczną liczbę tysiąca własnych przygód w jej ramach. Z tej okazji zebrały się tu takie gwiazdy, jak Brian Michael Bendis, Gran Morrison czy John Romita Jr. Brak tu co prawda paru mistrzów z Batmanem nieodzownie się kojarzących, jak Frank Miller, niemniej i tak to dobra antologia.

 

Poszczególnie historie są różne poziomem, a twórcy w kilkustronicowych fabułach nie mają zbytnio czasu na budowanie złożonych opowieści, jak i pogłębionych psychologicznie i charakterologicznie postaci, ale nie żałują nam za to akcji. Tu ciągle coś się dzieje, czasem na pierwszym planie są typowe pojedynki z wielkimi łotrami, czasem bardziej przyziemne, proste sprawy, to znów iście kosmiczne zagrożenie. A wszystko to czyta się dobrze i stanowi dobry przekrój przez różnorodności batmanowych przygód, motywów i łotrów. I nawet nieobeznani z uniwersum czytelnicy odnajdą się tu bez trudu i będą przyjemnie bawić.

 

Do tego album oferuje dużo różnorodnych ilustracji. Niektóre są lepsze, inne gorsze, klasyczni mistrzowie pokazują nam zarazem, że nie do końca potrafią odnaleźć się w obecnej estetyce – albo to ona nie pasuje do ich prac – jak i że nadal są w stanie zaoferować nam coś miłego. Współcześni artyści kojarzeni z serią potwierdzają swoją klasę. A na wpadki nie zwraca się większej uwagi – taki już ich urok, ukazujący różnorodność serii. Dla fanów to zatem, pod każdym względem, przyjemny dodatek. Niezobowiązujący, ale wart poznania choćby dla sentymentów, jakie potrafi wywołać. Dla nowych odbiorców zaś to niezła okazja do wejścia w ten świat. Tak czy tak to dobry komiks. Niewybitny, niezaskakujący, ale niezawodzący także. Po prostu dobry. I różnorodny.

 

Recenzja opublikowana także na portalu Sztukater.