Po ,,Zimie Muminków" najlepsza część o przygodach tych sympatycznych stworzonek. Pełna melancholii opowieść o kryzysie w życiu Tatusia Muminka i jego próbie odzyskania autorytetu u rodziny.Jest to też opowieść o samotności, mimo iż Muminki są zamknięte na małej wyspie paradoksalnie oddalają się od siebie. Nie umieją ze sobą rozmawiać ani wyrazić swoich uczuć.
W książce mamy też parę tajemnic do rozwikłania i to czyni ją bardziej atrakcyjną.
Jedynie na minus trochę końcówka wypadła, rozumiem dlaczego autorka tak zakończyła tą powieść, ale jednak czegoś brakuje, mam wrażenie,że książka po prostu się urywa.
Komentarze
Prześlij komentarz